Mszana - Krempna - Żydowskie (728m) - Grab - Przeł. Beskid (569m) - [SK] - Bardejów - Lubowla - Czerwony Klasztor - [PL] - Niedzica - Łapszanka (967m) - Rzepiska
Dzisiaj rozpoczynam trasę w Beskidzie Niskim, który jak dla mnie ma dużo więcej swoistego "klimatu" niż Bieszczady, choć niestety same góry już nie są tak efektowne, głównie kopułki porośnięte lasem, drogi w większości bardzo kiepskie, masa dziur. Do Krempnej docieram zaliczając leśny podjeździk i zjazd po dziurach. Z Krempnej do Grabu są dwie drogi do wyboru - bardziej płaska o dobrej nawierzchni i ta z podjazdem przez Żydowskie, przed którą ostrzegają znaki w Krempnej. Po krótkim zastanowieniu postanawiam jednak pojechać górą - bo w końcu co to byłaby za jazda po Beskidzie Niskim, bez zaliczenia konkretniejszej górki? Zaraz za miastem wjeżdżam do kolejnego PN na mojej trasie - tym razem stosunkowo młodego Magurskiego PN. Droga rzeczywiście jest fatalna, duże wyrwy w jezdni, fragmenty szutru, w końcówce ponadto podjazd dość ostry. Na szczycie kontaktuję się sms-em z Transatlantykiem - okazuję się że jest szansa na spotkanie, Marek ruszył rano z Krakowa i kieruje się w stronę Lubowli. Zjazd z Żydowskiego na szczęście już o sporo lepszej nawierzchni, w Grabie do granicy już idealny. Podjazd na graniczną przełęcz Beskid (569m) co prawda krótki, ale za to bardzo ostry, nachylenie dochodzi do 13%. Na zjeździe rozpędzam się do jakiś 50km/h - i nieoczekiwanie czeka mnie ostre hamowanie, bo asfalt w pewnym momencie po prostu się kończy, zastępuje go bardzo dziurawa i kamienista szutrówka, taką "wiochę" to po prostu wstyd odstawiać - zjazd ma może ze 3km, więc albo się asfaltuje całość, albo w ogóle, a nie tylko dla picu i dobrego wrażenia kawałek asfaltu na samej górze. Z Niżnej Polianki do Bardejova jedzie się bardzo sprawnie, lekkie pagóreczki, z wiatrem. Sam Bardejów może niespecjalny - ale za to rynek to najwyższa światowa klasa, przepiękny. Posiedziałem sobie troszkę, ale na dłuższy odpoczynek nie było czasu bo musiałem się spieszyć na spotkanie z Markiem. Za Bardejowem jest łagodny podjazd w górę doliny, dalej jest dobry wiatr, robi się tez bardzo gorąco, upał dochodzi do 34'C i gdy podjazd w końcówce robi się ostrzejszy (6-7%) oczy zaczyna już zalewać pot. Szybki zjazd doprowadza mnie nad Poprad, droga przez parę km prowadzi tuż nad granicą. W Lubotinie skręcam na Lubowlę, pierwszy kawałeczek płaski, w połowie odcinka zaliczam ostrą ściankę ok. 50-70m, ze szczytu wspaniale prezentuje się zamek w Lubowli. Dalej już raczej w dół, kawałek za miastem skręcam na Czerwony Klasztor, na kawałek przed szczytem kolejnej przełęczy spotykam się z Markiem, który by dojechać tu musiał pokonać aż ok. 140km trudnej górskiej trasy. Kończymy podjeździk i stajemy na odpoczynek, bo już jestem nieźle zmachany. Dalej szybki zjazd do Velikiego Lipnika i dość ciężki podjazd na ok. 720m, na którym musiałem się zdrowo nażyłować by utrzymywać tempo Marka, a i tak był te parę metrów na szczycie przede mną :)) Jednak te prawie 20kg bagażu robi swoje, pod górę czuć to wyraźnie. Z przełęczy w Pieniny, to piąty PN na mojej trasie już tylko w dół - widoki mamy piękne. Po słowackiej stronie przełom Dunajca można sobie doskonale obejrzeć z siodełka, bo nad samą rzeką jest poprowadzona wygodna szutrowa trasa na której aż roi się od turystów zarówno pieszych jak i tych na dwóch kółkach. Widokowo był to jeden z najładniejszych kawałków tego wypadu. Przed Czerwonym Klasztorem (też piękny widok na Trzy Korony) stajemy na krótki odpoczynek (jest kranik i toalety gdzie można nabrać wodę). Dalej do granicy w Sromowcach już płasko, żegnamy się z Markiem pod zaporą na jeziorze Czorsztyńskim - jeszcze raz dzięki za wspólną przejażdżkę, niestety dość krótką - ale zawsze coś :)
Znad zapory podjechałem nad górną tamę by mieć lepszy widok na zamek w Niedzicy, następnie zawracam i kieruję się na Łapsze - najpierw Niżne, później Wyżne, po drodze jeszcze odpoczywam pod sklepem. W Łapszach Wyżnych w końcu postanawiam pojechać górą przez Łapszankę, nie przez Białkę Tatrzańską. I była to dobra decyzja, bo droga, choć dużo cięższa jest przyjemna, początkowo trochę lasu, następnie długi przejazd przez wioskę, końcówka to bardzo ostre ściany po 12-13%, musiałem tu wrzucać małą tarczę (oczywiście musiała zaszwankować przy tym przednia przerzutka). Ze szczytu jest kapitalna panorama Tatr, porównywalna z tą z Głodówki. Zaczyna się coraz bardziej chmurzyć, spadają pierwsze krople deszczu, więc szybko zjeżdżam w dół do Rzepisk. Wody nabieram u pary staruszków, zupełnie niedzisiejszych, gadających taką gwarą, że trudno było zrozumieć co mówią, z tego co doszedłem - to dali mi wody z jakiejś beczki dla koni :) Wyjechałem kawałek dalej, spróbowałem - i musiałem ją wylać, bo bardzo dziwny smak miała. Parę chałup niżej biorę kolejną wodę, zjeżdżam poniżej wioski i rozbijam się na górskiej łące. Czas był ku temu najwyższy - bo ledwo rozstawiłem namiot, a zaczęła się mocna ulewa trwająca z pół godziny.
Zdjęcia
Komentarze
Nie ma jeszcze komentarzy.
Dzisiaj rozpoczynam trasę w Beskidzie Niskim, który jak dla mnie ma dużo więcej swoistego "klimatu" niż Bieszczady, choć niestety same góry już nie są tak efektowne, głównie kopułki porośnięte lasem, drogi w większości bardzo kiepskie, masa dziur. Do Krempnej docieram zaliczając leśny podjeździk i zjazd po dziurach. Z Krempnej do Grabu są dwie drogi do wyboru - bardziej płaska o dobrej nawierzchni i ta z podjazdem przez Żydowskie, przed którą ostrzegają znaki w Krempnej. Po krótkim zastanowieniu postanawiam jednak pojechać górą - bo w końcu co to byłaby za jazda po Beskidzie Niskim, bez zaliczenia konkretniejszej górki? Zaraz za miastem wjeżdżam do kolejnego PN na mojej trasie - tym razem stosunkowo młodego Magurskiego PN. Droga rzeczywiście jest fatalna, duże wyrwy w jezdni, fragmenty szutru, w końcówce ponadto podjazd dość ostry. Na szczycie kontaktuję się sms-em z Transatlantykiem - okazuję się że jest szansa na spotkanie, Marek ruszył rano z Krakowa i kieruje się w stronę Lubowli. Zjazd z Żydowskiego na szczęście już o sporo lepszej nawierzchni, w Grabie do granicy już idealny. Podjazd na graniczną przełęcz Beskid (569m) co prawda krótki, ale za to bardzo ostry, nachylenie dochodzi do 13%. Na zjeździe rozpędzam się do jakiś 50km/h - i nieoczekiwanie czeka mnie ostre hamowanie, bo asfalt w pewnym momencie po prostu się kończy, zastępuje go bardzo dziurawa i kamienista szutrówka, taką "wiochę" to po prostu wstyd odstawiać - zjazd ma może ze 3km, więc albo się asfaltuje całość, albo w ogóle, a nie tylko dla picu i dobrego wrażenia kawałek asfaltu na samej górze. Z Niżnej Polianki do Bardejova jedzie się bardzo sprawnie, lekkie pagóreczki, z wiatrem. Sam Bardejów może niespecjalny - ale za to rynek to najwyższa światowa klasa, przepiękny. Posiedziałem sobie troszkę, ale na dłuższy odpoczynek nie było czasu bo musiałem się spieszyć na spotkanie z Markiem. Za Bardejowem jest łagodny podjazd w górę doliny, dalej jest dobry wiatr, robi się tez bardzo gorąco, upał dochodzi do 34'C i gdy podjazd w końcówce robi się ostrzejszy (6-7%) oczy zaczyna już zalewać pot. Szybki zjazd doprowadza mnie nad Poprad, droga przez parę km prowadzi tuż nad granicą. W Lubotinie skręcam na Lubowlę, pierwszy kawałeczek płaski, w połowie odcinka zaliczam ostrą ściankę ok. 50-70m, ze szczytu wspaniale prezentuje się zamek w Lubowli. Dalej już raczej w dół, kawałek za miastem skręcam na Czerwony Klasztor, na kawałek przed szczytem kolejnej przełęczy spotykam się z Markiem, który by dojechać tu musiał pokonać aż ok. 140km trudnej górskiej trasy. Kończymy podjeździk i stajemy na odpoczynek, bo już jestem nieźle zmachany. Dalej szybki zjazd do Velikiego Lipnika i dość ciężki podjazd na ok. 720m, na którym musiałem się zdrowo nażyłować by utrzymywać tempo Marka, a i tak był te parę metrów na szczycie przede mną :)) Jednak te prawie 20kg bagażu robi swoje, pod górę czuć to wyraźnie. Z przełęczy w Pieniny, to piąty PN na mojej trasie już tylko w dół - widoki mamy piękne. Po słowackiej stronie przełom Dunajca można sobie doskonale obejrzeć z siodełka, bo nad samą rzeką jest poprowadzona wygodna szutrowa trasa na której aż roi się od turystów zarówno pieszych jak i tych na dwóch kółkach. Widokowo był to jeden z najładniejszych kawałków tego wypadu. Przed Czerwonym Klasztorem (też piękny widok na Trzy Korony) stajemy na krótki odpoczynek (jest kranik i toalety gdzie można nabrać wodę). Dalej do granicy w Sromowcach już płasko, żegnamy się z Markiem pod zaporą na jeziorze Czorsztyńskim - jeszcze raz dzięki za wspólną przejażdżkę, niestety dość krótką - ale zawsze coś :)
Znad zapory podjechałem nad górną tamę by mieć lepszy widok na zamek w Niedzicy, następnie zawracam i kieruję się na Łapsze - najpierw Niżne, później Wyżne, po drodze jeszcze odpoczywam pod sklepem. W Łapszach Wyżnych w końcu postanawiam pojechać górą przez Łapszankę, nie przez Białkę Tatrzańską. I była to dobra decyzja, bo droga, choć dużo cięższa jest przyjemna, początkowo trochę lasu, następnie długi przejazd przez wioskę, końcówka to bardzo ostre ściany po 12-13%, musiałem tu wrzucać małą tarczę (oczywiście musiała zaszwankować przy tym przednia przerzutka). Ze szczytu jest kapitalna panorama Tatr, porównywalna z tą z Głodówki. Zaczyna się coraz bardziej chmurzyć, spadają pierwsze krople deszczu, więc szybko zjeżdżam w dół do Rzepisk. Wody nabieram u pary staruszków, zupełnie niedzisiejszych, gadających taką gwarą, że trudno było zrozumieć co mówią, z tego co doszedłem - to dali mi wody z jakiejś beczki dla koni :) Wyjechałem kawałek dalej, spróbowałem - i musiałem ją wylać, bo bardzo dziwny smak miała. Parę chałup niżej biorę kolejną wodę, zjeżdżam poniżej wioski i rozbijam się na górskiej łące. Czas był ku temu najwyższy - bo ledwo rozstawiłem namiot, a zaczęła się mocna ulewa trwająca z pół godziny.
Zdjęcia
Dane wycieczki:
DST: 174.80 km AVS: 20.02 km/h
ALT: 2370 m MAX: 59.30 km/h
Temp:27.0 'C
Komentarze
Nie ma jeszcze komentarzy.
Komentować mogą tylko zalogowani. Zaloguj się · Zarejestruj się!